Αν μας έβλεπαν οι παλιοί πως συμπεριφερόμαστε γύρω από το φαγητό ,το λίγοτερα που θα έκαναν ήταν να μας πουν άπληστους και αχάριστους. Στα παλιά χρόνια θεωρούνταν άρχοντες αν έτρωγαν κρέας και ψωμί. Εμείς έχουμε τόσες επιλογές, τόσες ευκαιρίες, και με τίποτα δεν ήμαστε ευχαριστημένοι. Έχουμε την ευκαιρία να πάμε για ψώνια, να πάμε σε εστιατόρια, να πάμε σε φρουταρίες και αντί να μετράμε ευλογίες, μετράμε τύψεις. Τύψεις για το ότι φάγαμε κάτι το οποίο μπορεί να μας παχύνει, τύψεις γιατί δεν διαβάσαμε την ετικέτα λεπτομερώς και δεν είδαμε πόση ζάχαρη έχει μέσα το τρόφιμο.
Σε άλλους το φαγητό είναι φίλος, σε άλλους εχθρός. Το μόνο σίγουρο είναι ότι πολλούς από εμάς, μας έχει καταβάλει ο κόσμος της διατροφής, των κιλών, του φαγητού και όχι για καλό μας. Το να σας πω ότι και εγώ δεν έχω πετάξει τρόφιμο για να μην το βλέπω και να μπω σε πειρασμό να φάω, θα είναι ψέμα. Μετά υπάρχει και το ανάποδο, βλέπουμε ένα προιόν που γράφει "χαμηλό σε λιπαρά", "διαίτας", "μηδέν της 100 ζάχαρη" και το παίρνουμε χωρίς δεύτερη σκε΄ψη, αλλά αν μας δώσει κανά φάρμακο ο ιατρός που το έχουμε ανάγκη, δεν το παίρνουμε γιατί κάπου διαβάσαμε ότι δεν είναι καλό για εμάς. Ο ιατρός δεν ξέρει, το google ξέρει.
Έχει βγάλει η γλώσσα μου μαλλιά να λέω στον κόσμο, ότι το πιο υγιεινό είναι αυτό που το τρώμε όπως μας το έδωσε η φύση. Όσο πιο πολύ επεξεργασία έχει υποστεί ένα τρόφιμο, τόσο πιο βλαβερό μπορεί να γίνει. Από την άλλη και αυτός που είπε, "παν μέτρον άριστον", είχε τα δίκια του κόσμου όλα. Δεν λέω να μην τρώμε καθόλου επεξεργασμένα ή 0% ή τι ΄άλλα τρόφιμα, αλλά μην νομίζουμε ότι είναι και αθώα. Φένεται και εδώ η έρημη η δύναμη της διαφήμισης που μπορεί να πουλήσει μέχρι και στον εσκιμό χιόνι. Πω πω, θυμάμαι παλιά που έδιχναν διάφορα σώματα πως ήταν πριν και πως έγιναν μετά αφού έφαγαν ενα γιαούρτι. Το γιαούρτι δηλαδή τους έκανε να χάσουν βάρος. Εντομεταξύ τις περισσότερες φορές ήταν διαφορετικά άτομα, άλλο το άτομο που ΄΄εκανε το πριν, άλλο αυτό που έκανε το μετά.
Σε άλλα έχουμε γίνει ειδήμονες, στο φαγητό και στο τι είναι καλό για εμάς κάνουμε τους τυφλούς. Αν και μερικές φορές δεν φταίει απλά αυτό, αλλά υπάρχει και η παραπληροφόρηση στο διαδίκτυο που έχει μπερδέψει το σύμπαν. Για αυτό όμως υπάρχουν και οι ειδικοί που πιστέψτε με έστω μια φορά αξίζει να επισκεφτείτε.
Κρίμα όμως δεν είναι ρε παιδιά, αντί να περνάμε ώρες με την οικογένεια μας, φίλους και να χαιρόμαστε, περνάμε ατελείωτες ώρες σκεπτόμενη τι τρώμε, πόσο τρώμε, γιατί το τρώμε. Που καταλήγουμε να γεμίζουμε απλά με στεναχώρια στην είδη δύσκολη ζωή που ζούμε και να γινόμαστε απλά ακόμα ένα στατιστικό στις διαγνώσεις διατροφικών διαταραχών. Αυτό που θέλω να πω σήμερα, είναι ας ζήσουμε λίγο, ας μην βασανίζουμε τον εαυτό μας άδικα, ας ρωτάμε τους ειδικούς, ας βάζουμε μικρούς στόχους, ας κάνουμε πράγματα που μας ευχαριστούν και δεν μας κάνουν κακό. Μην πάρετε σαν σημερινό μύνημα το να τρώμε από όλα και είναι εντάξει, αυτό που θέλω σήμερα να πω είναι να ψαχνώμαστε σωστά, να ενημερωνόμαστε σωστά, να τρώμει υγιεινά όχι να μην τρώμε την μία ημέρα τίποτα και την άλλη τα πάντα. Αυτό το χάος θέλω να καταφέρω κάπως να σταματήσω. Εχώ υποσχεθεί στο εαυτό μου ότι ως διαιτολόγος, θέλω να βοηθήσω το κόσμο να γίνει καλά και εσωτερικά και εξωτερικά και όχι για ένα μήνα ή δύο. Θέλω να γίνεται διαιτολόγοι του εαυτού σας!!
Φιλιά
Αυγουστίνα
Add comment
Comments