Καλωσόρισες στην καινούρια μου ενότητα!! 

 

Από την ημέρα που το όνειρο μου έγινε πραγματικότητα και άνοιξα το δικό μου διαιτολογικό γραφείο, υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως θα προσπαθήσω να κάνω κάτι διαφορετικό, να αλλάξω λίγο το κόσμο προς το καλύτερο όσο αφορά τα ταμπού, τους μύθους, την αμόρφωτη λογοκρισία που υπάρχει γύρο από το κόσμο της διατροφής, και την εικόνα σώματος. Μέρος αυτού για εμένα αποτελεί το να λέμε μερικά πράγματα με το όνομά τους, πιο απλά και πιο "ωμά".

 

Σήμερα μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο μπορεί να μας ενημερώσει για πολλά όσο αφορά την διατροφ΄ή, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει πως αυτά που διαβάζουμε είναι σωστά. Αν ήταν τόσο απλό δεν θα υπήρχε ολόκληρη επιστήμη πίσω από αυτό. Ωραία η επιστήμη και η γνώση όμως, ποτέ το διαδίκτυο δεν θα μας ενημερώσει για το ψυχολογικό πόλεμο και εκφοβισμό που υπάρχει όσο αφορά την εικόνα σ΄ώματος και ιδιαίτερα στο χώρο του επαγγέλματος. Στο φόβω μας ίσως να μην προσβάλουμε κανέναν ή να προκαλέσουμε και αφού, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης καραδοκο΄ύν καθημερινά με σκοπό να κλείσουν τα στώμτα όσο εκφέρουν γνώμη και λένε αλήθειες,  αποφεύγουμε να μιλήσουμε για τα πέραν της διατροφής.  Να μιλ΄ήσουμε για το πώς η εικόνα σώματος μπορεί να στιγματίσει έναν άνθρωπο, πώς ο "λεπτός" σωματότυπος και το ποσοστό ομορφιάς για μερικούς έχει γίνει απαραίτητο στοιχείο για την επαγγελματική επιτυχία, πώς ο εκφοβισμός στα σχολεία αυξάνεται καθημερινά και θύματα να είναι πάντα τα μεγαλύτερου σωματότυπου παιδάκια. Π΄ώς το θέμα body positivity ΄έχει ξεφύγει και πώς αυτός που αναφέρεται στη συσχέτισει υγείας και βάρους κρίνεται καθημερινά ως σεξιστής ή ρατσιστής ή κακός ενώ στην πραγματικότητα λέει την αλήθεια.

 

Θα ήθελα να μιλ΄ήσουμε μέσω της δικής μου προσωπικής εμπειρίας, τους δικούς μου φόβους και ανασφάλιες γύρω από την δική μου εικόνας σώματος και πώς ως διαιτολόγος η κοινωνία με πιέζει να έχω ένα συγκεκριμένο σωματότυπο αφού κάτι έξω από αυτό σημαίνει ότι δεν είμαι καλή στην δουλειά μου. Αυτά θέλω να λέμε μαζι, χαλαρά με ένα καφεδάκι, χωρίς λογοκρισία, χωρίς ταμπού, να κάνουμε απλά παρέα με αυτόν το ιδιαίτερο τρόπο. 

 

Στο σημείο αυτό θέλω να ενημερώσω ότι σε κάθε blog post θα υπάρχει ενότητα που μπορείτε να γράψετε τα σχολιά σας, τις δικές σας σκέψεις και εμπειρίες για να μπορούμε να τα συζητήσουμε μαζί και να βοηθήσουμε ο ένας στον άλλον, με αγάπη και ευγένια πάντα. 

 

Τα λέμε, φιλιά!

Αυγουστίνα Παναγιώτου, Κλινική Διαιτολόγος.

Το φαγητό: Ο φίλος μου, ο εχθρός μου.

Αν μας έβλεπαν οι παλιοί πως συμπεριφερόμαστε γύρω από το φαγητό ,το λίγοτερα που θα έκαναν ήταν να μας πουν άπληστους και αχάριστους. Στα παλιά χρόνια θεωρούνταν άρχοντες αν έτρωγαν κρέας και ψωμί. Εμείς έχουμε τόσες επιλογές, τόσες ευκαιρίες, και με τίποτα δεν ήμαστε ευχαριστημένοι.  Έχουμε την ευκαιρία να πάμε για ψώνια, να πάμε σε εστιατόρια, να πάμε σε φρουταρίες και αντί να μετράμε ευλογίες, μετράμε τύψεις. Τύψεις για το ότι φάγαμε κάτι το οποίο μπορεί να μας παχύνει, τύψεις γιατί δεν διαβάσαμε την ετικέτα λεπτομερώς και δεν είδαμε πόση ζάχαρη έχει μέσα το τρόφιμο. 

Read more »

"Αχ να υπήρχε ένα μαγικό φάρμακο να με βοηθάει να χάσω βάρος"

Δεν πιστεύω να είμαι η μόνη που έψαχνα μαγικούς, γρήγορους τρόπους για να χάσω βάρος. Εγώ στα 18, με το που μετακόμισα στην Αγγλία για σπουδές, δεν έκανα και τ΄ίποτα άλλο. Περνούσα ώρες ατελείωτες στο διαδίκτυο ψάχνωντας τρόπους για να χάσω βάρος γρήγορα (Άντρα θέλει, τώρα τον εθέλει).  Ξέρεις, στην Αγγλία, ένοιωθα σαν την μ΄ύγα μες στο γάλα. Μα και αυτές οι Αγγλίδες πια, είναι τόσο όμορφες. Με αυτές σύγκρινα τον εαυτό μου. Εγώ στο πανεπιστήμιο πήγαινα με 150 διαφορετικά στρώματα από ρούχα λόγο κρύου και έβλεπα να έρχονται κορίτσια, ξανθά, κάτασπρα, "λεπτά", με ένα δ΄έρμα καθαρό (που δεν το βλ΄έπει ο ήλιος προφανώς), με τα peitite ρουχαλάκια τους, και εγώ δ΄ίπλα σαν αρκούδα (έτσι ένοιωθα τουλάχιστον). Ε, ήθελα να γίνω και εγώ σαν αυτές, και με τον "καλύτερο τρόπο", ψάχνωντας στο διαδίκτυο λεζάντες του τύπου "Διατροφή για γρηγορή απώλεια βάρους" " "Σπιτικό ρόφημα για καύση λίπους" "Είδος γυμναστικής για απώλεια λίπους από την περιφέρεια". Βλέπεις, οι μεσογειακές καμπύλες μου, μου είχαν γίνει εφιάλτης. Α, και το καλύτερο δεν σας στο 'πα, στα φαρμακεία έψαχνα φυτικές βιταμίνες (αφού μόνο αυτές μπορούσα να πάρω χωρίς συνταγή ιατρού), για απώλεια και καύση λίπους. Περιττών να σας πω ότι τίποτα δεν κατάφερα, πέραν από το να βλάψω τον εαυτό μου (αυτή β΄έβαια είναι μία ιστορία για άλλη φορά). 

Read more »